[By: Sayona] #82- Jesteś naiwny...

Moonstar nadal szła za Sedro. Nie ufała mu, ale ma wrażenie że zna jej historie lepiej od niej samej. Gdy dotarli na miejsce. Fakt była wataha, ale zniszczona i zaniedbana. Wokół chodziły wilki... miała wrażenie, że je zna.
-Starlight?-spytał jakiś wilk podchodząc do niej. Moonstar była cicho. Patrzyła jedynie na wszystkich groźnymi minami.
-Sedro co jej się stało?-spytał wilk.
-Jucas...laboratorium...-powiedział smutniejąc. Wnet nad Star zleciała siatka prosto na nią.
-Wypuść mnie!-Warknęła Star.
-Oszołomić ją-powiedział Sedro i potem Moonstar dostała czymś w głowę. Obudziła się w klatce... u Archona.
-Archon...-warknęła.
-Tęskniłaś Moonstar?-spytał z złowieszczym uśmiechem.
-Ani trochę...-powiedziała zniesmaczona.
-Mhm...Wiesz... jeśli cię to zdziwi...znam twoją przeszłość...i mogę ci ją oddać...w zamian za...hm... może... zdradzenie gdzie jest Moon...-powiedział trzymając kule z jej wspomnieniami.
-Nawet gdybym wiedziała to bym nie powiedziała. Nie będę z tobą związywać paktów Archon-warknęła Star.
-A Co ty na to? Przynieście go tu-powiedział i przywieźli Kirugamiego.
-Kiru! Co wyście mu zrobili?!-warknęła mocniej.
-My? Co raczej Ty mu zrobiłaś... Zróbmy tak...zdradzisz gdzie jest Moon, a w zamian oddamy ci Kiru co ty na to?-uśmiechnął się złowieszczo mówiąc Archon.
-Nic mu nie mów słyszysz?!-krzyczał Kiru.
-Chcesz by zginął przez ciebie?-spytał Archon. Moonstar zamknęła oczy i zaczęła się śmiać.
-Naprawdę sądzisz, że klatka dla szczeniaków mnie powstrzyma...Jesteś naiwny... jeszcze wiele rzeczy nie znasz o mnie...-powiedziała i otworzyła oczy, zaczęły płonąć na niebiesko.
-Brać ją!-krzyknął Archon i wilki się na nią rzuciły. Moonstar zaczęła w ich stronę szarżować. Gdy skakała zaryczała jak pantera. Jednym skokiem wytrąciła wszystkich.
-Kiru uciekaj!-powiedziała Star rozwiązując go. Kiru zrobił co kazała.
-Ile mocy... nie docenialiśmy jej...-powiedział wstając, lecz Moonstar na niego skoczyła.
-Posłuchaj Archon... Moon jest moją siostrą...może nie biologiczną, ale jest i zawszę będzie. Więc jeśli jakaś sierść od niej spadnie z twojej ręki... tym razem się nie zawaham-Gdy to powiedziała zeszła z niego i odeszła spokojnie. Wilki już chciały za nią biec.
-Zostańcie...-powiedział Archon. Wszystkie wilki w szoku posłuchały. Jej furia się uspokoiła. Zaczęła iść dalej. Od wielu miesięcy nic nie znalazła, ale ciągle chce wiedzieć do czego chowa klucz przed Ciemną stroną księżyca.

To be continued....